Omdat wij toch wel een herder misten gingen wij op zoek naar een leuke en lieve hond. Zo kwamen wij bij een stel oude mensen terecht die een nog jonge herder hadden. Peggy was een echte werkhond en daardoor totaal niet geschikt voor deze mensen die
al behoorlijk op leeftijd waren. De koop was gauw gesloten en zo kwam Peggy, een paar maanden oud bij ons wonen. Peggy was een geweldig lieve hond maar maakte alles stuk. Meubels persoonlijke eigendommen enz. Heel lang geprobeerd maar niets hielp. Tot nu toe
nooit een hond weg willen doen maar dit ging totaal niet. Naar het asiel was uit den boze. Gelukkig hebben wij hier een geweldige buurman/gezin en die wilde Peggy maar al te graag. Op het laatst maar besloten om Peggy daar heen te brengen maar wat was dat
moeilijk. Direkt ook afgesproken als het niet ging dat Peggy bij ons terug kwam. Ook de buren hadden veel plezier aan Peggy maar het kapot maken van spullen enz. leerde ze niet af. Toen het ook voor hun te gek werd haalden wij Peggy zoals afgesproken weer
terug maar niet voordat wij een bench hadden gehaald. Het wonder geschiede en Peggy heeft bij terugkomst nooit meer iets kapot gemaakt. De bench heeft alleen maar als slaapplaats gediend. Wat een geluk voor ons en wat hebben wij mooie jaren gehad met onze
Peggy. Enkele jaren later hebben wij de buren nog gelukkig kunnen maken met een mooie zoon van Peggy die nu nog lekker bij hun woont. Tja en toen kwam ook Jerry ofwel Cherry. Jerry was ook afgedankt en zat in het asiel in Zwolle. Natuurlijk ook weer een oudje
boven de 10 jaar. Ik had beloofd alleen maar te gaan kijken omdat er bij zijn verhaal stond inieminie maar helaas kijken is ook verliefd worden en niet meer zonder weg te kunnen gaan. Zo kwam onze kleine man in ons leven. Jerry hoeste wel veel maar zo
werd ons verzekerd door het asiel had hij astmatische bronchitus. Nog een afspraak gekregen bij hun dierendokter en die zij ook dat alles goed was. Deze afspraak hoorde bij de overeenkomst als je een dier van hun overnam. Helaas was dat helemaal niet waar
en al gauw bleek dat onze Jerry kennelhoest had. Al onze dieren waren ziek. Het asiel gebeld maar die wilden niet helpen. Door de op dat moment dienstdoende arts, het was weekend en onze eigen dokter had geen dienst, werd dus kennelhoest geconstateerd.
Al onze honden ziek en aan de tabletten. Veel kosten gehad maar dat is niet het ergste dat was dat onze Tarzan dit niet overleefde. Zijn hart kon dit niet meer aan. Hij had al dat hartprobleem en dit was teveel. Vreselijk. Weer het asiel gebeld aleen
maar afgewimpeld worden nog niet eens een blijk van medeleven. Was dat maar zo. Maar nee. Hierdoor bij hun onze kosten gedeclareerd maar tot op heden geen enkele begrip of financiele tegemoetkoming. Dat vind ik dan zo erg hadden ze tennminste maar hun spijt
betuigd. Met veel verdriet onze Tarzan begraven. Helaas overleed onze Jerry een half jaar later aan ouderdom. Wij hebben het haar nooit verweten dat Tarzan door haar ziekte overleden is. Ook zij was meer dan welkom.